Gebruikers van apps en draagbare apparaten – zoals horloges – waarmee je kunt zien hoe gezond je bent, moeten niet blind vertrouwen op de kwaliteit van de metingen en adviezen die ze mee krijgen. Ook de overheid dient kritisch te zijn en niet zomaar zulke producten aan te prijzen.
Steeds meer mensen gebruiken apps en draagbare apparaatjes om zelf hun gezondheid en sportieve prestaties in de gaten te houden. Dat kan de overheid zorgkosten besparen, signaleert het Centrum voor Ethiek en Gezondheid in een advies op verzoek van minister Bruins (Medische zorg). Maar er is ook een keerzijde.
Want toepassingen van technologie om de gezondheid te ondersteunen (e-health), brengen ook ‘ongewenste neveneffecten’ met zich mee. Ten eerste merken de onderzoekers op dat lang niet alle aangeboden producten van goede kwaliteit zijn. Als gebruikers daardoor ten onrechte gerust worden gesteld, kan dat tot gezondheidsschade leiden.
Ongerustheid aanwakkeren
Bij gebruik van gezondheidsapps en draagbare fitnesshorloges die wél betrouwbaar zijn, kunnen de uitslagen juist ongerustheid aanwakkeren. Dan gaan gezonde mensen onnodig naar de dokter en lopen de zorgkosten op.
Verder zijn de taal (vaak Engels) en het taalgebruik (medische termen) van de apps en horloges meestal niet toegesneden op mensen met lage digitale vaardigheden of een niet-Westerse achtergrond. Zo kunnen gezondheidsverschillen tussen gebruikers en niet-gebruikers groeien.
Maartje Schermer, voorzitter van het Centrum voor Ethiek en Gezondheid, vindt – ondanks de nadelen – een verbod op aantoonbaar slechte apps geen optie in onze vrije maatschappij. Hooguit regulering, bijvoorbeeld via een keurmerk, zou kunnen.
Toegankelijkheid
Schermer is ook hoogleraar filosofie van de geneeskunde aan het Erasmus MC. Zij bepleit: ,,Drie dingen zijn belangrijk bij de ontwikkeling van goede apps en wearables: borging van de kwaliteit van zorg, toegankelijkheid en zinvol gebruik. Welk product heeft de gebruiker iets aan en levert de overheid minder zorgkosten op?”
Minister Bruins: ,,Gezondheidsapps kunnen tijd besparen voor zowel arts als patiënt. Tegelijkertijd is het belangrijk dat je kunt vertrouwen op de nieuwe technologie. In Europa komen er daarom strengere normen waaraan apps dienen te voldoen vanaf mei 2020. Zo dient er bijvoorbeeld verplicht bewijs geleverd te worden door de ontwikkelaar dat de app betrouwbaar is.”
Bron: AD